lunes, 31 de enero de 2011

Resumiendo

Finde tranquilo donde los haya!

Viernes de limpieza y relax.
Visita al piso de mi hermano.
(Les está quedando precioso!)

Sábado de comilona familiar
y café en una larga mesa con amigos
para darle a mi morritos su regalo de bienvenida al mundo!
Coronitas, bravas, bocadillos...
y hasta las 3 de la mañana en casa
enseñando a F. a hacer el broche de la xinita.
Después de echar un vistazo a internet,
aprendí a hacer rositas con las cápsulas nespresso
y ya tengo dos diseños más de broches!


Uno lo he hecho para mi tia, y otro para mi madre...

Y ayer, después de marujear un rato, 
conseguí tener la tarde del domingo para "perrear"
(y no, NO estoy hablando de reaggeton!!!)
F. me llamó. Le di unos trocitos de fieltro
para que hiciera algún broche en casa
y ya lo había gastado todo.
Está pensando en ponerlos a la venta
en una tienda de bisutería artesana cerca de su casa.
Me sentí mal.
No se lo hice saber, pero me sentí mal.
Esos broches los creo para mi, para regalarlos...
pero no podría ponerles precio.
Y que ella quiera sacar provecho de lo que le he enseñado
creo que no me sentó muy bien.

Pero no se lo dije.
Qué pensáis?
Sinceridad por favor!

Y añado: que F. ha buscado nueva inspiración por la red, ha conseguido hacer unos broches preciosos y no sabe si los venderá o no... pero me ha dicho que por haberle enseñado, me quiere regalar algunos... Siejque a veces tengo unas cosas! Esto me pasa por hacer caso al miniyo_malo_que_ se_ posa_ encima_ del_hombro!

10 comentarios:

  1. A mi me pasa como a ti,, cuando alguien me ha dicho de venderlos les he dicho que ni de broma, que yo lo hago para la gente que quiero y sabe valorar mi tiempo y el cariño con el que lo hago.

    Aunque por lo que leo va a vender los que hace ella no los tuyos no??? entonces... cada uno...

    ResponderEliminar
  2. Sí. Yo le enseñé a hacerlos y ahora ella quiere hacerlos para venderlos.
    Por una parte, ella puede hacer lo que quiera... pero es que siento que si cualquiera puede comprar esos broches por 3 míseros euros, ya dejan de tener valor, no?

    ResponderEliminar
  3. Tecnicament si són els que fa ella, pot fer el que vulgui però de totes maneres jo li comentaria.

    ResponderEliminar
  4. Anna, no li vaig dir que no ho fes. Però sí li vaig dir que per a mi tenien més valor sentimental i no podria posar-hi preu perquè perdrien valor...

    ResponderEliminar
  5. Pues Deman, sinceramene, me parece mal que los venda, porque la idea es tuya!!! Yo se lo diría, pues en todo caso quien debería venderlos eres tú!!!!

    ResponderEliminar
  6. Inés, creo que si reclamara "mi autoría" me sentiría como una niña...
    Seguiré haciendo brochecitos para "los míos" y si ella se saca unos euros, pues ya le diré que me invite a algo, no? jejeje!
    Si yo quisiera venderlos, igual podría decirle que no puede "quitarme" la idea... o no...
    Pero como no quiero hacerlos para la venta... creo que mejor lo dejo así!

    Gracias a todas por las respuestas... creo que me ha ayudado a ver el tema con un poco más de distancia. Y bueno, no es que fuera un tema que me quitara el sueño pero... ahora ya no me "escuece".

    Gracias!

    ResponderEliminar
  7. Nerf1/2/11

    Preocupate poe lo que significan estis broches para ti y para la gente a quien los regalas!
    Por cierto el de la rosa me encaaaanta... Indirecta?? Je je!

    ResponderEliminar
  8. Nerf, tú dime cuál de los dos y tus deseos serán cumplidos!!!!

    ResponderEliminar
  9. A mi también me sentaría mal, pero claro si ella los quiere vender...uf!

    Mi hermano me hizo unos pendientes verdes muy chulos, muy sencillos también. A ver si te los enseño!

    ResponderEliminar

Cuéntame!